دانایی، دانایی موثر، سواد

سواد یک کلمهعربی است و از ریشه اسود گرفته شده است به نام سیاه . در قدیم کسی که قابلیتنوشتن داشت به او با سواد می گفتند یعنی قابلیت سیاه کردن برگه و نوشتن دارد و بهیاداشت و برگه ای که می نوشت سیاهه می گفتند .

در دوره بعد تاچند سال پیش و در سطح بین المللی و در هر نقطه از جهان به غیر از توانایی خواندنو  نوشتن به کسی با سواد می گفتند که بهزبان انگلیسی و کامپیوتر مسلط باشد .

امروزه می گویندکسی با سواد است که بتواند دانسته های قبلی خود را کنار بگذارد و با دانش روز پیشرود . نگوید که مرغ یک پا دارد . حتی پزشکان خیلی از مطالب و علوم قدیمی رو کنارمی گذارند و با یافته های جدید و دانش روز پیش می روند چون علم جدید مطالب گذشتهرا مردود اعلام می کند . بنابراین دانش جدید را باید پذیرفت و کسی که این رانپذیرد یک انسان متعصب و بی سواد است .

اما دانایی ودانایی موثر و سواد از هم جدا هستند و کسی که در یک رشته خاص دانش و تخصصی داردنمی توان گفت که حتما انسان دانایی است . اما ما در کنگره دانایی را اینطور تعریفمی کنیم که تشخیص ماهیت خواسته ها در هر شکل و هر لباسی را دانایی می گوییم و ایندانایی هیچ ربطی به مدرک و سواد ندارد . شخصی که بتواند خوب و بد را از هم تشخیصبدهد در همه مسائل و امور زندگی ، روابط اجتماعی ، شغل و . این شخص ، شخص داناییاست . البته فقط تشخیص درست و دانایی کافی نیست و ما باید دانایی خودمان را بهمرحله عمل برسانیم که این می شود دانایی موثر و برای رسیدن به دانایی موثر باید 3موضوع رو در نظر بگیریم که یک مثلثی را تشکیل می دهد و این 3 موضوع عبارتند ازآموزش، تجربه و تفکر . یعنی اول شخص باید آموزش ببیند و بعد تجربه کند تا بهدانایی موثر برسد .

تهیهتصاویر : مسافر محمد لژیون 24

تهیهگزارش : مسافر حسن لژیون

ویرایشو ارسال : مسافر محمد جعفر لژیون 4